Verplegen had een grote aantrekkingskracht op vrouwen in betere kringen, die graag gezien wilden worden in een smetteloos wit verpleegstersuniform maar waarbij het echter ontbrak aan kennis en ervaring. Het British Journal of Nursing schreef hierover: “De gehele aristocratie draagt nu een verpleegsterskleed, van meer of mindere sierlijkheid, en vliegt door Parijs in haar schitterende auto’s. Haar ontbreekt het aan niets anders dan kennis en geschiktheid.”
anecdotes uit:
Experiences in the American Ambulance Hospital, Neuilly, France. Gepubliceerd in: American Journal of Nursing 1915 pag 549-554
De ladies uit de betere kringen hadden weinig besef van het werk in een hospitaal. Ze zagen het meer als een uitje. In het Amerikaanse hospitaal in Parijs werd ‘s middags thee geserveerd door een rijke Parijse society dame. Een van de helpsters spoorde een echte verpleegster aan om toch vooral deze theesessie niet te missen: “Echt miss K. je mag deze afternoon tea niet missen, het is een van de aangenaamste sociale aspecten van het hospitaal”.
Een rijke Amerikaanse helpster gaf de patiënten foto’s van haar kasteel in Bretagne, en zei daarbij: “Kijk eens, dit is waar jouw helpster woont”. Als een verpleegster geassisteerd moest worden bij het wisselen van een verband dan was zo’n helpster opeens snel verdwenen: “Ik kan die stank niet uitstaan”, was het dan.
Een naïeve jongedame werd gevraagd hoe het met een bepaalde patient ging, antwoordde: “O, het gaat heel goed met hem, zijn temperatuur gaat elke dag een beetje omhoog!” Een Engelse patiënt was zo geïrriteerd geraakt door de traagheid van een dame-helpster. “Hé, zeg eens tegen een van die gravinnen dat ze een beetje opschiet met m’n prakkie.”
The day book, June 1915:
Scrubbing didn’t suit taste of society girl.
Miss Catherine Britton, Washington society girl, has given up her position as Red Cross nurse in France, because so it is said, she found “too much scrubbing and not enough of nursing.”
lees ook: De hinder van adellijke “verpleegsters” aan het front
